In 2 weken van je trauma af
Een pleister voor je trauma
Wie op zoek is naar een behandeling voor trauma verwerking -of al verschillende vormen van behandelingen achter de rug heeft- weet dat je er behoorlijk moedeloos van kan worden. De algehele tendens lijkt te zijn: “Heb je een trauma, doe er wat aan”. Zoiets als dat je een wondje hebt en de pleister plakt.
Opgelost, weg probleem…
Maar wat als het niet over gaat? Als je maar lijkt te blijven vastzitten in somberheid, angst, vertwijfeling en een diepe pijn? Het kan ongelofelijk frustrerend zijn, wanhoop en eenzaamheid versterken, als je merkt dat jouw trauma blijft voort etteren. Een wezenlijk deel van je leven lijkt te zijn geworden.Want om je heen hoor je in de media en je omgeving -vaak goedbedoeld- zeggen, dat ‘als je maar wilt en er hard voor vecht, je echt wel van je trauma af kan komen.’ Als schreeuwende reclame uithangborden” “In 2 weken van je trauma af”.
Tobberige therapie
Zo stond er een poos geleden een artikel in het Brabants Dagblad over een nieuw inzicht, een nieuwe vorm van behandeling voor PTSS. Cliënten zouden in 2 weken tijd van hun trauma afgeholpen kunnen worden. Alle tobberige jaren met therapie zouden voor niets geweest zijn. Ik gun het de mensen met PTSS van harte toe, eindelijk licht aan de horizon, weer met volle teugen kunnen genieten van dat wat het leven wél voor moois brengt en in zich heeft. Lekker in je vel zitten, een vorm van acceptatie en controle hervinden over de ellende van voorbije tijden, het is een staat van zijn wat je iedereen tenslotte gunt.
Wetenschappelijk bewezen
Ik krijg er altijd een beetje de kriebels van, van dit soort berichten in de media en hulpverleningsland. Jíj́ hebt een probleem en wíj́ specialisten zullen het wel eens even aanpakken op een vernieuwende manier met de meest recente en wetenschappelijke inzichten.
Daar sta je dan: jaren lang heb je de ene na de andere therapie vorm aangepakt om verlichting en verdraagzaamheid te vinden. Zoeken naar tools en technieken om te leren omgaan met het trauma van wat zo’n enorm grote stempel drukt op het dagelijks leven van jou en jouw directe omgeving.
Want ga er maar aan staan: dat je in paniek en angst de boel kort en klein slaat, weken lang de deur niet meer uit durft, geplaagd wordt door herbelevingen. En als het dan een paar uur of paar dagen beter met je lijkt te gaan, je dan juist nét weer teveel hooi op je vork genomen hebt en de ellende weer van vooraf aan opnieuw begint. Keer op keer. Steeds weer opnieuw.
Tover therapie
Maar die therapieën heb je volgehouden. Omdat het ergens ook verlichting en opluchting bracht. Omdat je vertrouwen had in je therapeut, je gehoord voelde, serieus genomen en weer -tijdelijk- tot rust kwam.
En dan blijkt er dus een ‘tover therapie’ te zijn die jou in 2 weken van het trauma had kunnen afhelpen? Wat heb je jezelf al die jaren tekort gedaan! Of ben jij zo iemand die vast wil blijven houden aan de ellende van het trauma, er niet uit en vanaf durft te stappen? Omdat je het al een leven lang met je mee draagt. Het je hele leven heeft bepaald en vorm gegeven. Een vorm die bij je past, omdat er mee te leven valt. Ook al is er sprake van een soort ‘scheef groei’, je hebt er mee kunnen functioneren.
Het gevoel van falen komt door dit soort berichten om de hoek kijken. Dat je te hard geweest zou zijn voor jezelf. Andere mensen zouden baat hebben gehad bij deze 2 weken durende therapie. Dat kan, lijkt ook heel aannemelijk. Ieder mens heeft zo zijn eigen gebruiksaanwijzing. Wat voor de één wel werkt, hoeft voor een ander niet op te gaan.
Dus wat kan het jou brengen? Vragen van je omgeving, twijfels aan jouw beoordeling- en vermogen tot nuchtere en objectieve redenering om te kunnen beslissen en oordelen over jouw eigen route naar herstel. Het komt allemaal heel dichtbij en kruipt dan onder je huid.
Geld
En daarbij komt nog een andere geur om de hoek: de macht en invloed van de zorgverzekering maatschappijen. Gedreven door winst, effectieve bedrijfsvoering en een monopoliepositie in de zorg markt, is er met name focus en aandacht voor de snelle winst die te behalen valt in kortdurende behandelingen. Snel resultaat, met zo min mogelijk inspanning (lees: financiële kosten). Een treurige tweedeling komt dan om de hoek kijken: diegene met voldoende financiële middelen, hebben de keuze uit verschillende vormen van therapie die het meest aanspreekt en passend lijkt. Heb je niet veel eigen financiële middelen, dan ben je dus aangewezen op een beperkte beschikbaarheid als het gaat om de diversiteit van de therapieën, ingekaderd door de verzekeringsmaatschappijen.
Luisteren
Wat ik in de afgelopen jaren heb ervaren bij mijn cliënten, is dat het cruciaal is om het vertrouwen te hervinden. Van de client naar de therapeut, van client naar elk ander levend wezen in de omgeving. Naar het leven in zijn geheel. Om alleen al in een zelfde ruimte te kunnen zitten, zonder dat de angst de overhand krijgt en in een enorme paniek veranderd. Dat kost tijd, aandacht, rust en ruimte. Respect en een niet-veroordelende houding. Het zorgvuldig kiezen van de juiste woorden, een taal die aansluit, helpend is en open maakt, in alle veiligheid.
Vertrouwen
Cruciaal voor de weg naar herstel van cliënten met (o.a.) PTSS, is volgens mij in essentie: Luisteren, ruimte en rust aanbieden. Begin bij het begin: vertrouwen en eigenwaarde hervinden. In de kwetsbare context van het eigen mens zijn, je individuele zelf en in de context van je leven, gezin, familie, werk en sociale discour. Iedereen is mens, iedereen is verschillend. Elk mens heeft zijn eigen weg te gaan in het aanpakken van kleine en grote issues in het leven. Daar bestaat geen blauwdruk voor die op iedereen als vanzelf toepasbaar is. Ook geen prijskaartje trouwens.